yılgın

Türkçe

Ön ad

yılgın (karşılaştırma daha yılgın, üstünlük en yılgın)

[1] yılmış, korkmuş olan

[2] bıkmış, usanmış

[3] morali bozulmuş, çökmüş

Örnekler

[1] "Yılgın gözlerle bunlara baktı ve köşedeki tütüncüyü soracak oldu."- M. Ş. Esendal.

[3] "Böyle manen bozgun, yılgın ve bedenen bitkin bir hâlde köye varıyoruz."- Y. K. Karaosmanoğlu.

Sözcük birliktelikleri

yılgın yılgın