yara

Ayrıca bakınız: ýara

Türkçe

Ad

yara (belirtme hâli yarayı, çoğulu yaralar) -sı

[1] Yara kolda

1. (tıp) keskin bir şeyle veya bir vuruşla vücutta oluşan derin kesik, cerahat

   Yaranı tımar ettiler mi? - N. Hikmet

2. bir şeyin iç veya dış yüzünde herhangi bir etki ile oluşan ve tehlikeli olabilen oyuk, gedik, yarık

   Geminin omurgasındaki yara.

3. vücutta işlemekte olan çıban
4. (mecaz) dert, üzüntü, acı

Bu yarayı deşmeyin.

Deyimler

açık yara, ağır yara, ağır yara almak, akşamcı yarasa, bağasal yara, bütün yara, ciğer yarası, diplenik yara, eme yara, gevşemsel yara, iğrenç yara, kel yara, kemirici yara, kırtışsal yara, kopuklu yara, kötü yara, onmaz yara, sığ yara, tere yara, yara açmak, yara almak, yara arıtım, yara bandı, yara bere, yara hormonu, yara işlemek, yara izi, yara miyazisi, yara onaran, yara otu, yara savdıran, yara suyu, yara tümör virüsü, yara urmak, yara yıkama, yara yimek, yaralı parmağa işememek, yüzey yara

Çeviriler

çeviriler

• Danca: sår (da)
• Felemenkçe: wond (nl), verwonding (nl), letsel (nl)
• Fince: haava (fi)
• Fransızca: blessure (fr)
• Gagavuzca: yara (gag)
• İngilizce: wound (en), hurt (en)
• İsveççe: sår (sv)
• Kürtçe: birîn (ku)
• Lehçe: rana (pl) d
• Norveççe: sår (no)
• Rusça: рана (ru) (rana)
• Somalice: nabar (so)
• Tatarca: yara (tt)
• Türkmence: daağ (tk), ýara (tk)
• Ukraynaca: рана (uk) (rana)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "yara" maddesi

Atasözleri

• Eldeki yara, yarasıza duvar deliği
• Yara, sıcakken sarılır

Azerice

Ad

yara

1. ülser
2. sükume

Gagavuzca

Köken

Eski Türkçe

Ad

yara yara, cerahat

Tatarca

Ad

yara

1. yara