zâbit

Osmanlı Türkçesi

Ad

[1] Askere kumanda eden rütbeli asker. (çoğulu zâbitân)

[2] Kuvvetli, yavuz.

[3] Başkalarını zaptedip idare etmekle görevli olan.

[4] Subay.

[5] Dediğini yaptıran, tuttuğunu koparan kimse