buluntu
Türkçe değiştir
Ad değiştir
buluntu (belirtme hâli buluntunu, çoğulu buluntular)
- [1] kazı veya araştırmalarla ortaya çıkarılmış olan, bazen de rast gelinerek bulunan eski çağlardan kalma eşya
- [2] sokakta bulunup alınan çocuk
Söyleniş değiştir
Heceleme değiştir
- Heceleme: bu‧lun‧tu
Üst kavramlar değiştir
İlgili sözcükler değiştir
- [1] sokak çocuğu
Türetilmiş kavramlar değiştir
- [1] buluntuca, buluntucu, buluntucuk, buluntulu, buluntusu, buluntusuz, buluntuyken, buluntuyla, buluntuysa
Köken değiştir
bulunmak kelimesinden türetilmiştir.
Kaynakça değiştir
- Türk Dil Kurumuna göre "buluntu" maddesi