hâkim
Ayrıca bakınız: hakim |
Türkçe değiştir
Köken değiştir
- Osmanlı Türkçesi حاكم, Arapça حَاكِمْ (ḥākim).
Söyleniş değiştir
Ad değiştir
hâkim (belirtme hâli hâkimi, çoğulu hâkimler)
- (hukuk) millet adına yargı yetkisini kullanarak kanuna muhalif davranışlarda veya uyuşulmayan işlerde kanunnu yerine getirmekle, adalati gerçekleştirmekle görevli kimse
Çekimleme değiştir
hâkim adının çekimi
Dişili değiştir
- (hukuk): hâkime
Üst kavramlar değiştir
- (hukuk): hukukçu
Alt kavramlar değiştir
- (hukuk): sorgu hâkimi
Türetilmiş kavramlar değiştir
Çeviriler değiştir
Ek okumalar değiştir
- Vikipedi'de hâkim
Ön ad değiştir
hâkim (karşılaştırma daha hâkim, üstünlük en hâkim)
- baskın
- Geçen yüzyıllarda hâkim düşünce tipi teolojik olduğu için, cemiyette de din adamları hâkim bulunuyordu. — E. Güngör
- başta gelen, başta olan, baskın çıkan
- Şimdi devlete hâkim olanlar, sosyal ve askerî reformlardan en fazla rahatsızlık duyanlar ve başta yeniçerilerle, bunlara organik olarak bağlı bulunan kesimlerdi. — C. Öztürk
- duygu, davranış, his v.s.'yi iradesiyle denetleyebilen
- Bir kere sinirlerine bu kadar hâkim oyuncu görmedim. — H. Taner
- emrini, sözünü geçiren geçiren,hâkimiyetini yürüten
- yüksekten bir yeri bütün olarak gören
- Denize hâkim bir köşk o tepedeydi.
- Tavuk kümesleri, kuş kafesleri ve denize hâkim piknik yerleriyle tam bir doğa harikası. — N. Öner
Alt kavramlar değiştir
- (emrini, sözünü geçiren): hâkim-i mutlak
Türetilmiş kavramlar değiştir
- (başta gelen, başta olan, baskın çıkan): hâkim olma, hâkim rüzgâr
Çeviriler değiştir
hâkim
|
Kaynakça değiştir
- Türk Dil Kurumuna göre "hâkim" maddesi