ruhsatsız

Türkçe

Köken

ruhsat + -sız

Söyleniş

• Heceleme: ruh‧sat‧sız

Zıt anlamlılar

• ruhsatlı

Ad

ruhsatsız (belirtme hâli ruhsatsızı, çoğulu ruhsatsızlar)

1. kullanılması, taşınması, yapılması v.s. için gerekli izni olan, ruhsatı olmayan kimse

Ön ad

ruhsatsız (karşılaştırma daha ruhsatsız, üstünlük en ruhsatsız)

1. yapılması, kullanılması, taşınması v.s. için gerekli izni olan, ruhsatı olmayan

Çeviriler

ruhsatsız

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "ruhsatsız" maddesi