çelebi

Ayrıca bakınız: Çelebi

Türkçe

Ön ad

çelebi (karşılaştırma daha çelebi, üstünlük en çelebi)

[1] Efendi, kibar, görgülü ve ince kişi.

[2] (') Bektaşi ve Mevlevî pirlerinin en büyüklerine verilen unvan.

[3] (') Hristiyan tüccar.

Köken

"çeleb/çalap" (yüce kişi, tanrı)

[2] Arapça

[3] "celep" (tedarikçi) <--- Arapça "callab"

[4] Çelibi> Çelebi geçişiyle; Çel-i/-e ekle göçüşmesiz geçişin metatezinin çelişkisini gidermek için Vilayet Name'deki tanımıyla Çile-Hane' den yola çıkıp Çil-e> Çel-i göçüsmesi ele alınıp ikileme varılabilir.

Eş anlamlılar

[1] efendi, kibar, görgülü

Atasözleri

Koyunun bulunmadığı yerde keçiye Abdurrahman Çelebi derler

Koyunun olmadığı yerde keçiye Abdurrahman Çelebi derler

Kaynakça

• Nişanyan Sözlük: "çelebi"
• Türk Dil Kurumuna göre "çelebi" maddesi