Türkçe

değiştir

özek (belirtme hâli özeği, çoğulu özekler)

  1. (halk ağzı) bir şeyin çevreden aynı uzaklıkta olan yeri, özek
  2. Arabalarda ön ve arka dingili birbirine bağlayan uzun ağaç direk.
  3. okla boyunduruğu birbirine bağlayan demir.
  4. merkez

Çeviriler

değiştir

Çağatayca

değiştir
[1] Bir, çekirdek, göbek
[2] denizin sedası.

Eski Türkçe

değiştir
Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.
[1] Belin iç yanında bulunan damar
[2] Merkez.

Kırım Tatarca

değiştir

özek

[1] meyve ve sebzelerin en kısmı

Örnekler

değiştir
[1] "qavunnıñ özegi pek tatlı"

Kaynakça

değiştir
  • KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.

Kaynakça

değiştir