şümul

Türkçe

[şü·mu:l]

Köken

Arapça

Ad

şümul (belirtme hâli şümulu, çoğulu şümullar)

1. içine alma, kaplama, kapsama

   Bu şekil şümulü, tesiri ve aldatıcı mahiyeti bakımından korkunçtur. - Nazım Hikmet

2. (mantık) kaplam

Çeviriler

çeviriler

• Kürtçe: şumûl (ku)
• Rusça: содержание в себе (ru) (soderjaniye v sebe), охватывание (ru) (ohvatıvaniye)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "şümul" maddesi