δικός

Yunanca

Köken

Eski Yunanca δικός (dikós) sözcüğünden, Eski Yunanca ἰδικός (idikós) sözcüğünden, Eski Yunanca ἴδιος (ídios) sözcüğünden.

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ðiˈkos/
• Heceleme: δι‧κός

Adıl

δικός (dikós) (dişil δική veya δικιά, nötr δικό)

1. benimki, seninki, onunki, bizimki, sizinki, onlarınki

   Αυτός είναι δικός μου. — O benimki.

   Ποια φούστα είναι δικιά σου; — Hangi gömlek seninki?

   Να η δικιά μου! — İşte benimki!

2. benim, senin, onun, bizim, sizin, onların, (kendi)

   Ο δικός μου σκύλος — Benim (kendi) köpeğim.

   Ποιο είναι καλύτερο, το δικό σου ή το δικό μου σπίτι; — Hangisi daha iyi, senin kendi evin mi, benim kendi evim mi?

Çekimleme

δικός (dikós) adılının çekimi

	tekil			çoğul
	eril	dişil	nötr	eril	dişil	nötr
yalın	δικός (dikós)	δική, δικιά (dikí, dikiá)	δικό (dikó)	δικοί (dikoí)	δικές (dikés)	δικά (diká)
tamlayan	δικού (dikoú)	δικής, δικιάς (dikís, dikiás)	δικού (dikoú)	δικών (dikón)	δικών (dikón)	δικών (dikón)
belirtme	δικό (dikó)	δική, δικιά (dikí, dikiá)	δικό (dikó)	δικούς (dikoús)	δικές (dikés)	δικά (diká)
seslenme	δικέ (diké)	δική, δικιά (dikí, dikiá)	δικό (dikó)	δικοί (dikoí)	δικές (dikés)	δικά (diká)