انسان کامل

Farsça

Köken

Arapça اَلإْنسَانِ اَلْكَامِل‎.

Ad

انسان کامل‎ (اِنْسَان کَامِل)

1. (İslâm) insan-ı kâmil

Osmanlı Türkçesi

Köken

Osmanlı Türkçesi اَلإْنسَانِ اَلْكَامِل‎.

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /in.ˈsa.nɯ kʲaː.ˈmiɫ/

Ad

انسان کامل‎ (insân-ı kâmil)

1. (İslâm) insan-ı kâmil

Çekimleme

انسان کامل‎ (insân-ı kâmil) adının çekimi

	tekil	çoğul
yalın	انسان کامل‎ insân-ı kâmil	انسان کامللر‎ insân-ı kâmiller
belirtme	انسان کاملی‎ insân-ı kâmili	انسان کامللری‎ insân-ı kâmilleri
yönelme	انسان کامله‎ insân-ı kâmile	انسان کامللره‎ insân-ı kâmillere
bulunma	انسان کاملده‎ insân-ı kâmilde	انسان کامللرده‎ insân-ı kâmillerde
ayrılma	انسان کاملدن‎ insân-ı kâmilden	انسان کامللردن‎ insân-ı kâmillerden
tamlayan	انسان کاملڭ‎ insân-ı kâmilin	انسان کامللرڭ‎ insân-ı kâmillerin
iyelik
	tekil	çoğul
1. tekil (benim)	انسان کاملم‎ insân-ı kâmilim	انسان کامللرم‎ insân-ı kâmillerim
2. tekil (senin)	انسان کاملڭ‎ insân-ı kâmilin	انسان کامللرڭ‎ insân-ı kâmillerin
3. tekil (onun)	انسان کاملی‎ insân-ı kâmili	انسان کامللری‎ insân-ı kâmilleri
1. çoğul (bizim)	انسان کاملمز‎ insân-ı kâmilimiz	انسان کامللرمز‎ insân-ı kâmillerimiz
2. çoğul (sizin)	انسان کاملڭز‎ insân-ı kâmiliniz	انسان کامللرڭز‎ insân-ı kâmilleriniz
3. çoğul (onların)	انسان کاملی‎ insân-ı kâmili انسان کامللری‎ insân-ı kâmilleri