اوق

Osmanlı Türkçesi

Köken

Eski Türkçe 𐰸‎ (ok).

Ad

اوق (ok)

1. (silahlar, okçuluk) ok

Çekimleme

اوق‎ (ok) adının çekimi

	tekil	çoğul
yalın	اوق‎ ok	اوقلر‎ oklar
belirtme	اوقی‎ oku	اوقلری‎ okları
yönelme	اوقه‎ oka	اوقلره‎ oklara
bulunma	اوقده‎ okta	اوقلرده‎ oklarda
ayrılma	اوقدن‎ oktan	اوقلردن‎ oklardan
tamlayan	اوقڭ‎ okun	اوقلرڭ‎ okların
iyelik
	tekil	çoğul
1. tekil (benim)	اوقم‎ okum	اوقلرم‎ oklarım
2. tekil (senin)	اوقڭ‎ okun	اوقلرڭ‎ okların
3. tekil (onun)	اوقی‎ oku	اوقلری‎ okları
1. çoğul (bizim)	اوقمز‎ okumuz	اوقلرمز‎ oklarımız
2. çoğul (sizin)	اوقڭز‎ okunuz	اوقلرڭز‎ oklarınız
3. çoğul (onların)	اوقی‎ oku اوقلری‎ okları

Eş anlamlılar

• سهم‎ (sehm)
• تیر‎ (tîr)

Uğradığı değişimler

• Türkçe: ok