اُمَّت

Osmanlı Türkçesi

Köken

Arapça أُمَّة‎ (ʾümme)

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ymˈmɛt/

Ad

اُمَّت (أُمَّتْلَر)

1. (İslâm) ümmet

Çekimleme

اُمَّت‎ (ümmet) adının çekimi

	tekil	çoğul
yalın	اُمَّت‎ ümmet	اُمَّتلر‎ ümmetler
belirtme	اُمَّتی‎ ümmeti	اُمَّتلری‎ ümmetleri
yönelme	اُمَّته‎ ümmete	اُمَّتلره‎ ümmetlere
bulunma	اُمَّتده‎ ümmette	اُمَّتلرده‎ ümmetlerde
ayrılma	اُمَّتدن‎ ümmetten	اُمَّتلردن‎ ümmetlerden
tamlayan	اُمَّتڭ‎ ümmetin	اُمَّتلرڭ‎ ümmetlerin
iyelik
	tekil	çoğul
1. tekil (benim)	اُمَّتم‎ ümmetim	اُمَّتلرم‎ ümmetlerim
2. tekil (senin)	اُمَّتڭ‎ ümmetin	اُمَّتلرڭ‎ ümmetlerin
3. tekil (onun)	اُمَّتی‎ ümmeti	اُمَّتلری‎ ümmetleri
1. çoğul (bizim)	اُمَّتمز‎ ümmetimiz	اُمَّتلرمز‎ ümmetlerimiz
2. çoğul (sizin)	اُمَّتڭز‎ ümmetiniz	اُمَّتلرڭز‎ ümmetleriniz
3. çoğul (onların)	اُمَّتی‎ ümmeti اُمَّتلری‎ ümmetleri

Alt kavramlar

• أُمَّتِ مُحَمَّد‎