بلا

Ayrıca bakınız: تلا

Osmanlı Türkçesi

Köken

Arapça بَلَا‎ (belā)

Ad

بلا (بَلَا)

1. afet, dâhiye, felaket, musibet
2. imtihan
3. mücazat
4. kaygı, sıkıntı, tasa
5. yaramaz cisim.