بلیه

Osmanlı Türkçesi

Köken

Arapça بَلِيَّة‎ (beliyye) sözcüğünden alıntıdır.

Ad

بلیه (beliyye)

1. beliye

Çekimleme

بلیه‎ (beliyye) adının çekimi

	tekil	çoğul
yalın	بلیه‎ beliyye	بلیه‌لر‎ beliyyeler
belirtme	بلیه‌یی‎ beliyyeyi	بلیه‌لری‎ beliyyeleri
yönelme	بلیه‌یه‎ beliyyeye	بلیه‌لره‎ beliyyelere
bulunma	بلیه‌ده‎ beliyyede	بلیه‌لرده‎ beliyyelerde
ayrılma	بلیه‌دن‎ beliyyeden	بلیه‌لردن‎ beliyyelerden
tamlayan	بلیه‌نڭ‎ beliyyenin	بلیه‌لرڭ‎ beliyyelerin
iyelik
	tekil	çoğul
1. tekil (benim)	بلیه‌م‎ beliyyem	بلیه‌لرم‎ beliyyelerim
2. tekil (senin)	بلیه‌ڭ‎ beliyyen	بلیه‌لرڭ‎ beliyyelerin
3. tekil (onun)	بلیه‌سی‎ beliyyesi	بلیه‌لری‎ beliyyeleri
1. çoğul (bizim)	بلیه‌مز‎ beliyyemiz	بلیه‌لرمز‎ beliyyelerimiz
2. çoğul (sizin)	بلیه‌ڭز‎ beliyyeniz	بلیه‌لرڭز‎ beliyyeleriniz
3. çoğul (onların)	بلیه‌سی‎ beliyyesi بلیه‌لری‎ beliyyeleri

Eş anlamlılar

• بلا‎ (belâ)

Uğradığı değişimler

• Türkçe: beliye