عبادت

Osmanlı Türkçesi

Köken

Arapça عِبَادَة‎ (ʿibāde)

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /i.baː.ˈdet/

Ad

عبادت (ibâdet)

1. (din) ibadet

Çekimleme

عبادت‎ (ibâdet) adının çekimi

	tekil	çoğul
yalın	عبادت‎ ibâdet	عبادتلر‎ ibâdetler
belirtme	عبادتی‎ ibâdedi	عبادتلری‎ ibâdetleri
yönelme	عبادته‎ ibâdede	عبادتلره‎ ibâdetlere
bulunma	عبادتده‎ ibâdette	عبادتلرده‎ ibâdetlerde
ayrılma	عبادتدن‎ ibâdetten	عبادتلردن‎ ibâdetlerden
tamlayan	عبادتڭ‎ ibâdedin	عبادتلرڭ‎ ibâdetlerin
iyelik
	tekil	çoğul
1. tekil (benim)	عبادتم‎ ibâdedim	عبادتلرم‎ ibâdetlerim
2. tekil (senin)	عبادتڭ‎ ibâdedin	عبادتلرڭ‎ ibâdetlerin
3. tekil (onun)	عبادتی‎ ibâdedi	عبادتلری‎ ibâdetleri
1. çoğul (bizim)	عبادتمز‎ ibâdedimiz	عبادتلرمز‎ ibâdetlerimiz
2. çoğul (sizin)	عبادتڭز‎ ibâdediniz	عبادتلرڭز‎ ibâdetleriniz
3. çoğul (onların)	عبادتی‎ ibâdedi عبادتلری‎ ibâdetleri