علم

Ayrıca bakınız: غلم

Arapça

Köken 1

ع ل م‎ (ʿ-l-m) kökünden türemiştir.

Söyleniş 1

• IPA^(anahtar): /ʕa.li.ma/

Eylem

عَلِمَ (ʿalime) I, geniş zaman يَعْلَمُ‎‎ (yaʿlemü)

1. bilmek

Çekimleme

عَلِمَ

çekimi (biçim-I sahih, mastar عِلْم)

mastar الْمَصْدَر						عِلْم ʿilm
ism-i fail اِسْم الْفَاعِل						عَالِم‎ ʿālim
ism-i meful اِسْم الْمَفْعُول						مَعْلُوم‎ maʿlūm
etken eylem الْفِعْل الْمَعْلُوم
		tekil الْمُفْرَد				ikil الْمُثَنَّى			çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	عَلِمْتُ‎ ʿalimtü	عَلِمْتَ‎ ʿalimte	عَلِمَ ʿalime		عَلِمْتُمَا‎ ʿalimtümā	عَلِمَا‎ ʿalimā		عَلِمْنَا‎ ʿalimnā	عَلِمْتُمْ‎ ʿalimtüm	عَلِمُوا‎ ʿalimū
	dişil		عَلِمْتِ‎ ʿalimti	عَلِمَتْ‎ ʿalimet			عَلِمَتَا‎ ʿalimetā			عَلِمْتُنَّ‎ ʿalimtünne	عَلِمْنَ‎ ʿalimne
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	أَعْلَمُ‎ ʾaʿlemü	تَعْلَمُ‎ taʿlemü	يَعْلَمُ‎ yaʿlemü		تَعْلَمَانِ‎ taʿlemāni	يَعْلَمَانِ‎ yaʿlemāni		نَعْلَمُ‎ naʿlemü	تَعْلَمُونَ‎ taʿlemūne	يَعْلَمُونَ‎ yaʿlemūne
	dişil		تَعْلَمِينَ‎ taʿlemīne	تَعْلَمُ‎ taʿlemü			تَعْلَمَانِ‎ taʿlemāni			تَعْلَمْنَ‎ taʿlemne	يَعْلَمْنَ‎ yaʿlemne
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	أَعْلَمَ‎ ʾaʿleme	تَعْلَمَ‎ taʿleme	يَعْلَمَ‎ yaʿleme		تَعْلَمَا‎ taʿlemā	يَعْلَمَا‎ yaʿlemā		نَعْلَمَ‎ naʿleme	تَعْلَمُوا‎ taʿlemū	يَعْلَمُوا‎ yaʿlemū
	dişil		تَعْلَمِي‎ taʿlemī	تَعْلَمَ‎ taʿleme			تَعْلَمَا‎ taʿlemā			تَعْلَمْنَ‎ taʿlemne	يَعْلَمْنَ‎ yaʿlemne
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	أَعْلَمْ‎ ʾaʿlem	تَعْلَمْ‎ taʿlem	يَعْلَمْ‎ yaʿlem		تَعْلَمَا‎ taʿlemā	يَعْلَمَا‎ yaʿlemā		نَعْلَمْ‎ naʿlem	تَعْلَمُوا‎ taʿlemū	يَعْلَمُوا‎ yaʿlemū
	dişil		تَعْلَمِي‎ taʿlemī	تَعْلَمْ‎ taʿlem			تَعْلَمَا‎ taʿlemā			تَعْلَمْنَ‎ taʿlemne	يَعْلَمْنَ‎ yaʿlemne
emir الْأَمْر	eril		اِعْلَمْ‎ iʿlem			اِعْلَمَا‎ iʿlemā				اِعْلَمُوا‎ iʿlemū
	dişil		اِعْلَمِي‎ iʿlemī							اِعْلَمْنَ‎ iʿlemne
edilgen eylem الْفِعْل الْمَجْهُول
		tekil الْمُفْرَد				ikil الْمُثَنَّى			çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		2. kişi الْمُwخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	عُلِمْتُ‎ ʿulimtü	عُلِمْتَ‎ ʿulimte	عُلِمَ ʿulime		عُلِمْتُمَا‎ ʿulimtümā	عُلِمَا‎ ʿulimā		عُلِمْنَا‎ ʿulimnā	عُلِمْتُمْ‎ ʿulimtüm	عُلِمُوا‎ ʿulimū
	dişil		عُلِمْتِ‎ ʿulimti	عُلِمَتْ‎ ʿulimet			عُلِمَتَا‎ ʿulimetā			عُلِمْتُنَّ‎ ʿulimtünne	عُلِمْنَ‎ ʿulimne
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	أُعْلَمُ‎ ʾuʿlemü	تُعْلَمُ‎ tuʿlemü	يُعْلَمُ‎ yuʿlemü		تُعْلَمَانِ‎ tuʿlemāni	يُعْلَمَانِ‎ yuʿlemāni		نُعْلَمُ‎ nuʿlemü	تُعْلَمُونَ‎ tuʿlemūne	يُعْلَمُونَ‎ yuʿlemūne
	dişil		تُعْلَمِينَ‎ tuʿlemīne	تُعْلَمُ‎ tuʿlemü			تُعْلَمَانِ‎ tuʿlemāni			تُعْلَمْنَ‎ tuʿlemne	يُعْلَمْنَ‎ yuʿlemne
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	أُعْلَمَ‎ ʾuʿleme	تُعْلَمَ‎ tuʿleme	يُعْلَمَ‎ yuʿleme		تُعْلَمَا‎ tuʿlemā	يُعْلَمَا‎ yuʿlemā		نُعْلَمَ‎ nuʿleme	تُعْلَمُوا‎ tuʿlemū	يُعْلَمُوا‎ yuʿlemū
	dişil		تُعْلَمِي‎ tuʿlemī	تُعْلَمَ‎ tuʿleme			تُعْلَمَا‎ tuʿlemā			تُعْلَمْنَ‎ tuʿlemne	يُعْلَمْنَ‎ yuʿlemne
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	أُعْلَمْ‎ ʾuʿlem	تُعْلَمْ‎ tuʿlem	يُعْلَمْ‎ yuʿlem		تُعْلَمَا‎ tuʿlemā	يُعْلَمَا‎ yuʿlemā		نُعْلَمْ‎ nuʿlem	تُعْلَمُوا‎ tuʿlemū	يُعْلَمُوا‎ yuʿlemū
	dişil		تُعْلَمِي‎ tuʿlemī	تُعْلَمْ‎ tuʿlem			تُعْلَمَا‎ tuʿlemā			تُعْلَمْنَ‎ tuʿlemne	يُعْلَمْنَ‎ yuʿlemne

Alt kavramlar

• عِلْمُ الْحَاسُوبْ‎ (ʿilmü el-ḥāsūb)

Türetilmiş kavramlar

• عَالِم‎ (ʿālim, “ism-i fail: bilgin”)
• مَعْلُوم‎ (maʿlūm, “ism-i meful: bilinen”)
• عَلَّامَة‎ (ʿallāme, “işaretleyici”)
• مُعَلِّم‎ (muʿallim, “muallim, öğretmen”)
• عَلَامَة‎ (ʿalāme, “işaret”)

Söyleniş 2

• IPA^(anahtar): /ʕilm/

• Ses

  (dosya)

Ad

عِلْم (ʿilm) e (çoğul عُلُوم‎ (ʿulūm))

1. bilgi, malumat

Çekimleme

عِلْم (ʿilm) ad çekimi

tekil	basit tekil munsarıf
	belirsiz	belirli	kurgu
ölçüsüz	عِلْم ʿilm	الْعِلْم‎ el-ʿilm	عِلْم ʿilm
yalın	عِلْمٌ ʿilmün	الْعِلْمُ‎ el-ʿilmü	عِلْمُ ʿilmü
belirtme	عِلْمًا‎ ʿilmen	الْعِلْمَ‎ el-ʿilme	عِلْمَ ʿilme
tamlayan	عِلْمٍ ʿilmin	الْعِلْمِ‎ el-ʿilmi	عِلْمِ ʿilmi
ikil	belirsiz	belirli	kurgu
ölçüsüz	عِلْمَيْن‎ ʿilmeyn	الْعِلْمَيْن‎ el-ʿilmeyn	عِلْمَيْ‎ ʿilmey
yalın	عِلْمَانِ‎ ʿilmāni	الْعِلْمَانِ‎ el-ʿilmāni	عِلْمَا‎ ʿilmā
belirtme	عِلْمَيْنِ‎ ʿilmeyni	الْعِلْمَيْنِ‎ el-ʿilmeyni	عِلْمَيْ‎ ʿilmey
tamlayan	عِلْمَيْنِ‎ ʿilmeyni	الْعِلْمَيْنِ‎ el-ʿilmeyni	عِلْمَيْ‎ ʿilmey
çoğul	basit cem'-i mükesser munsarıf
	belirsiz	belirli	kurgu
ölçüsüz	عُلُوم‎ ʿulūm	الْعُلُوم‎ el-ʿulūm	عُلُوم‎ ʿulūm
yalın	عُلُومٌ‎ ʿulūmün	الْعُلُومُ‎ el-ʿulūmü	عُلُومُ‎ ʿulūmü
belirtme	عُلُومًا‎ ʿulūmen	الْعُلُومَ‎ el-ʿulūme	عُلُومَ‎ ʿulūme
tamlayan	عُلُومٍ‎ ʿulūmin	الْعُلُومِ‎ el-ʿulūmi	عُلُومِ‎ ʿulūmi

Köken 2

عَلِمَ‎ (ʿalime) eyleminin تَفْعِيل‎ (tefʿīl) babı.

Eylem

عَلَّمَ (ʿalleme) II, geniş zaman يُعَلِّمُ‎‎ (yuʿallimü)

1. öğretmek

Çekimleme

عَلَّمَ

çekimi (biçim-II sahih)

mastar الْمَصْدَر						تَعْلِيم‎ taʿlīm
ism-i fail اِسْم الْفَاعِل						مُعَلِّم‎ muʿallim
ism-i meful اِسْم الْمَفْعُول						مُعَلَّم‎ muʿallem
etken eylem الْفِعْل الْمَعْلُوم
		tekil الْمُفْرَد				ikil الْمُثَنَّى			çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	عَلَّمْتُ‎ ʿallemtü	عَلَّمْتَ‎ ʿallemte	عَلَّمَ ʿalleme		عَلَّمْتُمَا‎ ʿallemtümā	عَلَّمَا‎ ʿallemā		عَلَّمْنَا‎ ʿallemnā	عَلَّمْتُمْ‎ ʿallemtüm	عَلَّمُوا‎ ʿallemū
	dişil		عَلَّمْتِ‎ ʿallemti	عَلَّمَتْ‎ ʿallemet			عَلَّمَتَا‎ ʿallemetā			عَلَّمْتُنَّ‎ ʿallemtünne	عَلَّمْنَ‎ ʿallemne
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	أُعَلِّمُ‎ ʾuʿallimü	تُعَلِّمُ‎ tuʿallimü	يُعَلِّمُ‎ yuʿallimü		تُعَلِّمَانِ‎ tuʿallimāni	يُعَلِّمَانِ‎ yuʿallimāni		نُعَلِّمُ‎ nuʿallimü	تُعَلِّمُونَ‎ tuʿallimūne	يُعَلِّمُونَ‎ yuʿallimūne
	dişil		تُعَلِّمِينَ‎ tuʿallimīne	تُعَلِّمُ‎ tuʿallimü			تُعَلِّمَانِ‎ tuʿallimāni			تُعَلِّمْنَ‎ tuʿallimne	يُعَلِّمْنَ‎ yuʿallimne
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	أُعَلِّمَ‎ ʾuʿallime	تُعَلِّمَ‎ tuʿallime	يُعَلِّمَ‎ yuʿallime		تُعَلِّمَا‎ tuʿallimā	يُعَلِّمَا‎ yuʿallimā		نُعَلِّمَ‎ nuʿallime	تُعَلِّمُوا‎ tuʿallimū	يُعَلِّمُوا‎ yuʿallimū
	dişil		تُعَلِّمِي‎ tuʿallimī	تُعَلِّمَ‎ tuʿallime			تُعَلِّمَا‎ tuʿallimā			تُعَلِّمْنَ‎ tuʿallimne	يُعَلِّمْنَ‎ yuʿallimne
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	أُعَلِّمْ‎ ʾuʿallim	تُعَلِّمْ‎ tuʿallim	يُعَلِّمْ‎ yuʿallim		تُعَلِّمَا‎ tuʿallimā	يُعَلِّمَا‎ yuʿallimā		نُعَلِّمْ‎ nuʿallim	تُعَلِّمُوا‎ tuʿallimū	يُعَلِّمُوا‎ yuʿallimū
	dişil		تُعَلِّمِي‎ tuʿallimī	تُعَلِّمْ‎ tuʿallim			تُعَلِّمَا‎ tuʿallimā			تُعَلِّمْنَ‎ tuʿallimne	يُعَلِّمْنَ‎ yuʿallimne
emir الْأَمْر	eril		عَلِّمْ ʿallim			عَلِّمَا‎ ʿallimā				عَلِّمُوا‎ ʿallimū
	dişil		عَلِّمِي‎ ʿallimī							عَلِّمْنَ‎ ʿallimne
edilgen eylem الْفِعْل الْمَجْهُول
		tekil الْمُفْرَد				ikil الْمُثَنَّى			çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		2. kişi الْمُwخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	عُلِّمْتُ‎ ʿullimtü	عُلِّمْتَ‎ ʿullimte	عُلِّمَ ʿullime		عُلِّمْتُمَا‎ ʿullimtümā	عُلِّمَا‎ ʿullimā		عُلِّمْنَا‎ ʿullimnā	عُلِّمْتُمْ‎ ʿullimtüm	عُلِّمُوا‎ ʿullimū
	dişil		عُلِّمْتِ‎ ʿullimti	عُلِّمَتْ‎ ʿullimet			عُلِّمَتَا‎ ʿullimetā			عُلِّمْتُنَّ‎ ʿullimtünne	عُلِّمْنَ‎ ʿullimne
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	أُعَلَّمُ‎ ʾuʿallemü	تُعَلَّمُ‎ tuʿallemü	يُعَلَّمُ‎ yuʿallemü		تُعَلَّمَانِ‎ tuʿallemāni	يُعَلَّمَانِ‎ yuʿallemāni		نُعَلَّمُ‎ nuʿallemü	تُعَلَّمُونَ‎ tuʿallemūne	يُعَلَّمُونَ‎ yuʿallemūne
	dişil		تُعَلَّمِينَ‎ tuʿallemīne	تُعَلَّمُ‎ tuʿallemü			تُعَلَّمَانِ‎ tuʿallemāni			تُعَلَّمْنَ‎ tuʿallemne	يُعَلَّمْنَ‎ yuʿallemne
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	أُعَلَّمَ‎ ʾuʿalleme	تُعَلَّمَ‎ tuʿalleme	يُعَلَّمَ‎ yuʿalleme		تُعَلَّمَا‎ tuʿallemā	يُعَلَّمَا‎ yuʿallemā		نُعَلَّمَ‎ nuʿalleme	تُعَلَّمُوا‎ tuʿallemū	يُعَلَّمُوا‎ yuʿallemū
	dişil		تُعَلَّمِي‎ tuʿallemī	تُعَلَّمَ‎ tuʿalleme			تُعَلَّمَا‎ tuʿallemā			تُعَلَّمْنَ‎ tuʿallemne	يُعَلَّمْنَ‎ yuʿallemne
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	أُعَلَّمْ‎ ʾuʿallem	تُعَلَّمْ‎ tuʿallem	يُعَلَّمْ‎ yuʿallem		تُعَلَّمَا‎ tuʿallemā	يُعَلَّمَا‎ yuʿallemā		نُعَلَّمْ‎ nuʿallem	تُعَلَّمُوا‎ tuʿallemū	يُعَلَّمُوا‎ yuʿallemū
	dişil		تُعَلَّمِي‎ tuʿallemī	تُعَلَّمْ‎ tuʿallem			تُعَلَّمَا‎ tuʿallemā			تُعَلَّمْنَ‎ tuʿallemne	يُعَلَّمْنَ‎ yuʿallemne

Eylem

عَلِّمْ (ʿallim)

1. عَلَّمَ‎ (ʿalleme) eyleminin 2. tekil şahıs emir kipi

Köken 3

Ad

عَلَم (ʿalem) e (çoğul أَعْلَام‎ (ʾaʿlām))

1. levha, tabela
2. (dil bilgisi) özel ad, özel isim

Çekimleme

عَلَم (ʿalem) ad çekimi

tekil	basit tekil munsarıf
	belirsiz	belirli	kurgu
ölçüsüz	عَلَم ʿalem	الْعَلَم‎ el-ʿalem	عَلَم ʿalem
yalın	عَلَمٌ ʿalemün	الْعَلَمُ‎ el-ʿalemü	عَلَمُ ʿalemü
belirtme	عَلَمًا‎ ʿalemen	الْعَلَمَ‎ el-ʿaleme	عَلَمَ ʿaleme
tamlayan	عَلَمٍ ʿalemin	الْعَلَمِ‎ el-ʿalemi	عَلَمِ ʿalemi
ikil	belirsiz	belirli	kurgu
ölçüsüz	عَلَمَيْن‎ ʿalemeyn	الْعَلَمَيْن‎ el-ʿalemeyn	عَلَمَيْ‎ ʿalemey
yalın	عَلَمَانِ‎ ʿalemāni	الْعَلَمَانِ‎ el-ʿalemāni	عَلَمَا‎ ʿalemā
belirtme	عَلَمَيْنِ‎ ʿalemeyni	الْعَلَمَيْنِ‎ el-ʿalemeyni	عَلَمَيْ‎ ʿalemey
tamlayan	عَلَمَيْنِ‎ ʿalemeyni	الْعَلَمَيْنِ‎ el-ʿalemeyni	عَلَمَيْ‎ ʿalemey
çoğul	basit cem'-i mükesser munsarıf
	belirsiz	belirli	kurgu
ölçüsüz	أَعْلَام‎ ʾaʿlām	الْأَعْلَام‎ el-ʾaʿlām	أَعْلَام‎ ʾaʿlām
yalın	أَعْلَامٌ‎ ʾaʿlāmün	الْأَعْلَامُ‎ el-ʾaʿlāmü	أَعْلَامُ‎ ʾaʿlāmü
belirtme	أَعْلَامًا‎ ʾaʿlāmen	الْأَعْلَامَ‎ el-ʾaʿlāme	أَعْلَامَ‎ ʾaʿlāme
tamlayan	أَعْلَامٍ‎ ʾaʿlāmin	الْأَعْلَامِ‎ el-ʾaʿlāmi	أَعْلَامِ‎ ʾaʿlāmi

Farsça

Köken

Arapça عِلْم‎ (ʿilm)

Ad

علم (alfabe çevirisi gerekiyor)

1. (bilim) bilgi, malumat

Osmanlı Türkçesi

Köken

Arapça عِلْم‎ (ʿilm)

Ad

علم (ilm)

1. (bilim) bilgi, malumat