محاربه

Osmanlı Türkçesi

Köken

Arapça مُحَارَبَة‎ (muḥārabe).

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /mu.haː.ɾe.ˈbe/

Ad

محاربه (muharebe)

1. (askeriye, tarih) muharebe

Çekimleme

محاربه‎ (muharebe) adının çekimi

	tekil	çoğul
yalın	محاربه‎ muharebe	محاربه‌لر‎ muharebeler
belirtme	محاربه‌یی‎ muharebeyi	محاربه‌لری‎ muharebeleri
yönelme	محاربه‌یه‎ muharebeye	محاربه‌لره‎ muharebelere
bulunma	محاربه‌ده‎ muharebede	محاربه‌لرده‎ muharebelerde
ayrılma	محاربه‌دن‎ muharebeden	محاربه‌لردن‎ muharebelerden
tamlayan	محاربه‌نڭ‎ muharebenin	محاربه‌لرڭ‎ muharebelerin
iyelik
	tekil	çoğul
1. tekil (benim)	محاربه‌م‎ muharebem	محاربه‌لرم‎ muharebelerim
2. tekil (senin)	محاربه‌ڭ‎ muhareben	محاربه‌لرڭ‎ muharebelerin
3. tekil (onun)	محاربه‌سی‎ muharebesi	محاربه‌لری‎ muharebeleri
1. çoğul (bizim)	محاربه‌مز‎ muharebemiz	محاربه‌لرمز‎ muharebelerimiz
2. çoğul (sizin)	محاربه‌ڭز‎ muharebeniz	محاربه‌لرڭز‎ muharebeleriniz
3. çoğul (onların)	محاربه‌سی‎ muharebesi محاربه‌لری‎ muharebeleri

Alt kavramlar

• جهان محاربىسى‎