مولد

Osmanlı Türkçesi

Köken

Arapça مَوْلِد‎ (mevlid).

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /mev.ˈɫid/

Ad

مولد (mevlid)

1. doğum yeri, doğuş yeri.
2. (İslâm) mevlut

Çekimleme

مولد‎ (mevlid) adının çekimi

	tekil	çoğul
yalın	مولد‎ mevlid	مولدلر‎ mevlidler
belirtme	مولدی‎ mevlidi	مولدلری‎ mevlidleri
yönelme	مولده‎ mevlide	مولدلره‎ mevlidlere
bulunma	مولدده‎ mevlidde	مولدلرده‎ mevlidlerde
ayrılma	مولددن‎ mevlidden	مولدلردن‎ mevlidlerden
tamlayan	مولدڭ‎ mevlidin	مولدلرڭ‎ mevlidlerin
iyelik
	tekil	çoğul
1. tekil (benim)	مولدم‎ mevlidim	مولدلرم‎ mevlidlerim
2. tekil (senin)	مولدڭ‎ mevlidin	مولدلرڭ‎ mevlidlerin
3. tekil (onun)	مولدی‎ mevlidi	مولدلری‎ mevlidleri
1. çoğul (bizim)	مولدمز‎ mevlidimiz	مولدلرمز‎ mevlidlerimiz
2. çoğul (sizin)	مولدڭز‎ mevlidiniz	مولدلرڭز‎ mevlidleriniz
3. çoğul (onların)	مولدی‎ mevlidi مولدلری‎ mevlidleri