وحی

Ayrıca bakınız: وحي

Osmanlı Türkçesi

Köken

Arapça وَحِيٌّ‎ (vaḥiyyün).

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /va.ˈhiːj/

Ad

وحی (vahiy)

1. (İbrahimî dinler) vahiy
2. (İbrahimî dinler) Bu şekilde bildirilen kanun

Çekimleme

وحی‎ (vahiy) adının çekimi

	tekil	çoğul
yalın	وحی‎ vahiy	وحیلر‎ vahiyler
belirtme	وحیی‎ vahiyi	وحیلری‎ vahiyleri
yönelme	وحیه‎ vahiye	وحیلره‎ vahiylere
bulunma	وحیده‎ vahiyde	وحیلرده‎ vahiylerde
ayrılma	وحیدن‎ vahiyden	وحیلردن‎ vahiylerden
tamlayan	وحیڭ‎ vahiyin	وحیلرڭ‎ vahiylerin
iyelik
	tekil	çoğul
1. tekil (benim)	وحیم‎ vahiyim	وحیلرم‎ vahiylerim
2. tekil (senin)	وحیڭ‎ vahiyin	وحیلرڭ‎ vahiylerin
3. tekil (onun)	وحیی‎ vahiyi	وحیلری‎ vahiyleri
1. çoğul (bizim)	وحیمز‎ vahiyimiz	وحیلرمز‎ vahiylerimiz
2. çoğul (sizin)	وحیڭز‎ vahiyiniz	وحیلرڭز‎ vahiyleriniz
3. çoğul (onların)	وحیی‎ vahiyi وحیلری‎ vahiyleri