-ήθρα

Yunanca

Söyleniş

• IPA^(anahtar): ˈiθɾɑ

Köken

• Eski Yunanca -θρα (-thra)

Son ek

-ήθρα (-íthra)

1. Alet, araç anlamlarında dişil adlar türeten ek.

   μολύβι (molývi, “kurşun”) — μολυβήθρα (molyvíthra, “ağ kurşunu”)

   δάχτυλο (dáchtylo, “parmak”) — δαχτυλήθρα (dachtylíthra, “yüksük”)

   τσουλάω (tsouláo, “kaymak”) — τσουλήθρα (tsoulíthra, “kaydırak”)