Eignung

Almanca

Ad

Eignung d (tamlayan hâli Eignung, çoğulu Eignungen)

[1] işe yarama, uygunluklar

Söyleniş

IPA^(anahtar): [ˈaɪ̯ɡnʊŋ], çoğulu IPA^(anahtar): [ˈaɪ̯ɡnʊŋən]

Heceleme

Heceleme: Eig‧nung, çoğulu Heceleme: Eig‧nun‧gen

Eş anlamlılar

[1] Brauchbarkeit, Tauglichkeit, Verwendbarkeit

Karşıt anlamlılar

[1] Untauglichkeit

Türetilmiş kavramlar

[1] Eignungstest

Köken

Orta Yüksek Almanca eigenunge „temlik“, 17. asırda „tahsisat“ olarak kullanılmış, „elverişlilik, ehliyet, kabiliyet“ ve „adama“ manaları 19. asırda eklenmiştir.