Ek:Türkçe söylenişi

Türkçe

düzenle
Vikipedi
Vikipedi
Türk alfabesi hakkında Türkçe Vikipedi'de ansiklopedik bilgi bulabilirsiniz.
Büyük harfler
ABCÇDEFG ĞHİIJKLM NOÖPRSŞT UÜVYZ
Küçük harfler
abcçdefg ğhiıjklm noöprsşt uüvyz

Türk alfabesinde 29 adet harf bulunmaktadır. Bunlardan sekizi ünlü, (A, E, I, İ, O, Ö, U, Ü), geri kalanı ise ünsüzdür.

Sıra Harf IPA Harfin Adı Harfin Kodu Sıra Harf IPA Harfin Adı Harfin Kodu
1Aa/a/aAdana16Mm/m/ meMuş
2Bb/b/beBolu17Nn/n/, [ŋ]neNiğde
3Cc/d͡ʒ/ceCeyhan18Oo/o/oOrdu
4Çç/t͡ʃ/çeÇanakkale19Öö/œ/öÖdemiş
5Dd/d/deDenizli20Pp/p/pePolatlı
6Ee/e/, [æ]eEdirne21Rr/ɾ/, ɾ̥reRize
7Ff/f/feFatsa22Ss/s/seSinop
8Gg/ɡ/, (/ɟ/)geGiresun23Şş/ʃ/şeŞırnak
9Ğğ/ɰ/yumuşak geyumuşak ge24Tt/t/teTokat
10Hh/h/heHatay25Uu/u/uUşak
11İi/i/iİzmir26Üü/y/üÜnye
12Iı/ɯ/ıIsparta27Vv/v/, ʋveVan
13Jj/ʒ/jejandarma28Yy/j/yeYozgat
14Kk/k/, (/c/)keKars29Zz/z/zeZonguldak
15Ll/l/, (/ɫ/)leLüleburgaz

Kanun'da önce "i" sonra "ı" belirtilmişse de yaygın ve yerleşmiş olan sıraya göre önce "ı" sonra "i" gelmektedir.[1]

Vurgu, genellikle son hecededir: gelmek (ɡæɫˈmec) gibi. Bu, emirlerde ilk hecede olup ve özel isimlerde farklı olabilir.

Kaynakça

düzenle
  • Türk Kodlama Sistemi, ilgili kurum ve kuruluşlarla bilim adamlarının görüşleri alınarak TDK İmla Kılavuzu Çalışma Grubu tarafından 8 Ocak 2004 günü belirlenmiş ve TSE tarafından Nisan 2005/TS 13148 numaralı belge ile ölçünlü (standart) hâle getirilmiştir.[2]
  1. (1 Kasım 1928) Türk Harflerinin Kabul ve Tatbiki Hakkında Kanun (Türkçe), 2.
  2. Ses, Harf ve Alfabe. Asıl adresinden 22 Ocak 2013 tarihinde arşivlenmiştir. 3 Mart 2013 tarihinde erişilmiştir.