Ek:Türkçe söylenişi

Türkçe

değiştir
 
Vikipedi
Türk alfabesi hakkında Türkçe Vikipedi'de ansiklopedik bilgi bulabilirsiniz.
Büyük harfler
A B C Ç D E F G Ğ H İ I J K L M N O Ö P R S Ş T U Ü V Y Z
Küçük harfler
a b c ç d e f g ğ h i ı j k l m n o ö p r s ş t u ü v y z

Türk alfabesinde 29 adet harf bulunmaktadır. Bunlardan sekizi ünlü, (A, E, I, İ, O, Ö, U, Ü), geri kalanı ise ünsüzdür.

Sıra Harf IPA Harfin Adı Harfin Kodu Sıra Harf IPA Harfin Adı Harfin Kodu
1 A a /a/ a Adana 16 M m /m/ me Muş
2 B b /b/ be Bolu 17 N n /n/, [ŋ] ne Niğde
3 C c /d͡ʒ/ ce Ceyhan 18 O o /o/ o Ordu
4 Ç ç /t͡ʃ/ çe Çanakkale 19 Ö ö /œ/ ö Ödemiş
5 D d /d/ de Denizli 20 P p /p/ pe Polatlı
6 E e /e/, [æ] e Edirne 21 R r /ɾ/, ɾ̥ re Rize
7 F f /f/ fe Fatsa 22 S s /s/ se Sinop
8 G g /ɡ/, (/ɟ/) ge Giresun 23 Ş ş /ʃ/ şe Şırnak
9 Ğ ğ /ɰ/ yumuşak ge yumuşak ge 24 T t /t/ te Tokat
10 H h /h/ he Hatay 25 U u /u/ u Uşak
11 İ i /i/ i İzmir 26 Ü ü /y/ ü Ünye
12 I ı /ɯ/ ı Isparta 27 V v /v/, ʋ ve Van
13 J j /ʒ/ je jandarma 28 Y y /j/ ye Yozgat
14 K k /k/, (/c/) ke Kars 29 Z z /z/ ze Zonguldak
15 L l /l/, (/ɫ/) le Lüleburgaz

Kanun'da önce "i" sonra "ı" belirtilmişse de yaygın ve yerleşmiş olan sıraya göre önce "ı" sonra "i" gelmektedir.[1]

Vurgu, genellikle son hecededir: gelmek (ɡæɫˈmec) gibi. Bu, emirlerde ilk hecede olup ve özel isimlerde farklı olabilir.

Kaynakça

değiştir
  • Türk Kodlama Sistemi, ilgili kurum ve kuruluşlarla bilim adamlarının görüşleri alınarak TDK İmla Kılavuzu Çalışma Grubu tarafından 8 Ocak 2004 günü belirlenmiş ve TSE tarafından Nisan 2005/TS 13148 numaralı belge ile ölçünlü (standart) hâle getirilmiştir.[2]
  1. (1 Kasım 1928) Türk Harflerinin Kabul ve Tatbiki Hakkında Kanun (Türkçe), 2.
  2. Ses, Harf ve Alfabe. Asıl adresinden 22 Ocak 2013 tarihinde arşivlenmiştir. 3 Mart 2013 tarihinde erişilmiştir.