Han'ın

Ayrıca bakınız: Hani'n, hanın, hanin

Türkçe

Köken

Han + -ın

Söyleniş

• IPA^(anahtar): [hɑː.ˈnɯn]
• Heceleme: Han‧'ın

Özel ad

Han'ın

1. Han (ad) sözcüğünün çekimi:
   1. tamlayan tekil
   2. ikinci tekil şahıs iyelik tekil