Ultimatum

Ayrıca bakınız: ultimatum, ultimátum

Almanca

IPA^(anahtar): ʊltiˈmaːtʊm, ʊltiˈmaːtʊms, ʊltiˈmaːtn̩

Kafiyeler: -aːtʊm

Heceleme: Ul‧ti‧ma‧tum, 1. çoğul Heceleme: Ul‧ti‧ma‧tums, 2. çoğul Heceleme: Ul‧ti‧ma‧ten

Ultimatum n (tamlayan hâli Ultimatums, çoğulu Ultimaten)

[1] Chruschtschow löste mit seinem Ultimatum vom 27. November 1958 die Berlin-Krise aus.

Kruşçef', 27 Kasım 1958 ültimatomuyla Berlin krizine sebep oldu.

Latince 18. asırda zu lateinisch ultimus (“sonuncu, en dışardaki”)^[1]

↑ Friedrich Kluge, Elmar Seebold tarafından hazırlanmış „Etymologisches Wörterbuch der deutschen Sprache“ (Almancanın etimolojik sözlüğü). 24. gözden geçirilmiş ve genişletilmiş baskısı. Walter de Gruyter, Berlin/New York 2001, ISBN 978-3-11-017473-1, DNB 965096742, kelime: „Ultimatum“, sayfa 940.