anımı

Türkçe

Köken

an + -ımı

anı + -mı

Söyleniş

• (an): IPA^(anahtar): /aː.nɯˈmɯ/
• (anı): IPA^(anahtar): /a.nɯ.ˈmɯ/
• Heceleme: a‧nı‧mı

Ad

anımı

1. an (ad) sözcüğünün birinci tekil şahıs belirtme tekil çekimi