ayn-ı

Osmanlı Türkçesi

Ad

1. (C.: A'yan-A'yun-Uyûn): Göz Pınar kaynak ÇeşmeTıpkısı tâ kendisiZâtEşyanın hakikatı Kavmin şereflisi

Diz Altın Nazar değmeCasus Her şeyin en iyisi Muayene etmek.