Ayrıca bakınız: Aza

TürkçeDeğiştir

KökenDeğiştir

Osmanlı Türkçesi اعضاء(a'zâ), Arapça أَعْضَاء(ʾaʿḍāʾ)

Değiştir

aza (belirtme hâli azayı, çoğulu azalar)

  1. (toplum bilimi) üye
    Komşu gencine yüz vermemiş, çocuklu bir mahkeme azasıyla evlenmişti. - R. N. Güntekin
  2. (anatomi) organ, uzuv
    Bu vücut, bütün azası kırılmış, birbiri üstüne yığılmış bir külçe hâlinde. - Y. K. Karaosmanoğlu
ÇekimlemeDeğiştir
DeyimlerDeğiştir

ÇevirilerDeğiştir

KaynakçaDeğiştir

EylemDeğiştir

  1. azmak (eylem) sözcüğünün dilek-istek kipi basit üçüncü tekil şahıs olumlu çekimi

BaskçaDeğiştir

Değiştir

aza

  1. (turpgiller, sebzeler) lahana

GagavuzcaDeğiştir

KökenDeğiştir

Arapça أَعْضَاء(ʾaʿḍāʾ)

Değiştir

aza

  1. aza

KaynakçaDeğiştir

  • Etymological Dictionaries - Andras Rajki

JaponcaDeğiştir

RomanizasyonDeğiştir

aza

  1. あざ sözcüğünün romanizasyonu.

ÖzbekçeDeğiştir

Değiştir

aza

  1. yasaza

LazcaDeğiştir

Değiştir

aza

  1. üye