bâr

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi بار‎ (bâr) sözcüğünden devralındı, Osmanlı Türkçesi sözcük Farsça بار‎ (bâr) sözcüğünden alıntıdır.

Ad

bâr (belirtme hâli bârı, çoğulu bârlar)

1. meyve

Çekimleme

bâr adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		bâr	bârlar
belirtme		bârı	bârları
yönelme		bâra	bârlara
bulunma		bârda	bârlarda
ayrılma		bârdan	bârlardan
tamlayan		bârın	bârların
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	bârım	bârlarım
	belirtme	bârımı	bârlarımı
	yönelme	bârıma	bârlarıma
	bulunma	bârımda	bârlarımda
	ayrılma	bârımdan	bârlarımdan
	tamlayan	bârımın	bârlarımın
2. tekil	yalın	bârın	bârların
	belirtme	bârını	bârlarını
	yönelme	bârına	bârlarına
	bulunma	bârında	bârlarında
	ayrılma	bârından	bârlarından
	tamlayan	bârının	bârlarının
3. tekil	yalın	bârı	bârları
	belirtme	bârıyı	bârlarını
	yönelme	bârıya	bârlarına
	bulunma	bârıda	bârlarında
	ayrılma	bârıdan	bârlarından
	tamlayan	bârının	bârlarının
1. çoğul	yalın	bârımız	bârlarımız
	belirtme	bârımızı	bârlarımızı
	yönelme	bârımıza	bârlarımıza
	bulunma	bârımızda	bârlarımızda
	ayrılma	bârımızdan	bârlarımızdan
	tamlayan	bârımızın	bârlarımızın
2. çoğul	yalın	bârınız	bârlarınız
	belirtme	bârınızı	bârlarınızı
	yönelme	bârınıza	bârlarınıza
	bulunma	bârınızda	bârlarınızda
	ayrılma	bârınızdan	bârlarınızdan
	tamlayan	bârınızın	bârlarınızın
3. çoğul	yalın	bârı bârları
	belirtme	bârıyı bârlarını
	yönelme	bârıya bârlarına
	bulunma	bârıda bârlarında
	ayrılma	bârıdan bârlarından
	tamlayan	bârının bârlarının

Kaynakça

• Kubbealtı Lugatı: "BÂR"