bağan

Ayrıca bakınız: Bağan

Türkçe

Ad

bağan (belirtme hâli bağanı, çoğulu bağanlar)

[1] (halk ağzı) vakti gelmeden ölü doğan yavru, düşüt

[2] ölü doğan kuzunun derisi

Kaynakça

• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.

Çağatayca

Ad

[1] kuzu, hadde irmemiş yauru, ve kemale irişmemiş bere ve toklu