Türkçe değiştir

Köken değiştir

Osmanlı Türkçesi یاورو

Söyleniş değiştir

değiştir

yavru (belirtme hâli yavruyu, çoğulu yavrular), sahiplik şekli yavru -su

  1. (aile, primatlar) Çocuk
    Korkarak arkasına baktığı zaman yavrusunun bir kartalın pençeleri arasında, bulutlara doğru süzülüp yükseldiğini gördü. — A. H. Müftüoğlu
  2. (argo) Güzel, alımlı genç kız.
  3. (hayvanlar) Hayvanın yaş olarak küçüğü, yeni doğmuş hayvan
    Kedi yavrusu annesinin kuyruğuyla oynuyor.
    Kuş yavrusu yuvadan aşağı düşünce bahçıvan merdiveni getirip kuşu yuvasına iade etti.
  4. (mecaz) Bir şeyin küçüğü; kuzu
    Ev, bodrumu, tavan arası ve iki katıyla tam bir konak yavrusudur. — T. Buğra

Çekimleme değiştir

Atasözleri değiştir

Türetilmiş kavramlar değiştir

Çeviriler değiştir

Kaynakça değiştir

Gagavuzca değiştir

Köken değiştir

Eski Türkçe jauru(jauru)

Söyleniş değiştir

  • Heceleme: yav‧ru

değiştir

yavru

  1. (aile, primatlar) yavru

Kaynakça değiştir

  • Etymological Dictionaries - Andras Rajki