Türkçe

düzenle

Söyleniş

düzenle

yavru (belirtme hâli yavruyu, çoğulu yavrular), sahiplik şekli yavru -su

  1. (aile, primatlar) Çocuk
    Korkarak arkasına baktığı zaman yavrusunun bir kartalın pençeleri arasında, bulutlara doğru süzülüp yükseldiğini gördü. A. H. Müftüoğlu
  2. (argo) Güzel, alımlı genç kız.
  3. (hayvanlar) Hayvanın yaş olarak küçüğü, yeni doğmuş hayvan
    Kedi yavrusu annesinin kuyruğuyla oynuyor.
    Kuş yavrusu yuvadan aşağı düşünce bahçıvan merdiveni getirip kuşu yuvasına iade etti.
  4. (mecaz) Bir şeyin küçüğü; kuzu
    Ev, bodrumu, tavan arası ve iki katıyla tam bir konak yavrusudur. T. Buğra

Çekimleme

düzenle

Atasözleri

düzenle

Türetilmiş kavramlar

düzenle

Çeviriler

düzenle

Kaynakça

düzenle

Gagavuzca

düzenle
Eski Türkçe jauru (jauru)

Söyleniş

düzenle
  • Heceleme: yav‧ru

yavru

  1. (aile, primatlar) yavru

Kaynakça

düzenle
  • Etymological Dictionaries - Andras Rajki