Türkçe değiştir

değiştir

başlak (belirtme hâli başlağı, çoğulu başlaklar)

[1] Özel isimlerin ve cümlelerin başında kullanılan büyük harf, initial(s); majuscule. Başlıktan sonra gelen küçük harflere sıralık (miniscule) denir.
[2] (halk ağzı) Müstakil (ev).
[3] (halk ağzı) bkz. Başlık.
[4] (halk ağzı) Hissesiz, müstakil tarla.

Köken değiştir

baş, 'ilk'; başlamak; 'ilk gelen' (harf).

Karşıt anlamlılar değiştir

[1] sıralık

Kaynakça değiştir

Ön ad değiştir

       başlak (karşılaştırma daha başlak, üstünlük en başlak)
[1] (halk ağzı) Bağımsız, hür (kimse).
[2] (halk ağzı) Başı açık.

Köken değiştir

[1],[2] baş, 'kafa', 'ser'; serbest.

Eş anlamlılar değiştir

[1] bağımsız, hür, serbest

Kaynakça değiştir