Ayrıca bakınız: baS, bás, bas, bàs

Türkçe

düzenle

Söyleniş

düzenle

baş (belirtme hâli başı, çoğulu başlar)

  1. başlangıç
    Ay başı. Hafta başı. Satır başı. Yılbaşı.
  2. bir şeyin genellikle toparlakça ucu
    Avucumuzun içinde sakladığımız sigaraların yanmış ucu ile fitillerin başını yaktık. F. R. Atay
  3. bir şeyin uçlarından biri
    Merdiven başında beni çağırdı. A. Kutlu
  4. bir şeyin çevresi veya yakını
    Güzel bir sonbahar havasında şair, havuz başına uzanır gibi oturmuş, güneşleniyordu. A. Kabaklı
  5. bir topluluğu yöneten kimse
    Cumhurbaşkanı devletin başıdır. Anayasa
  6. esas, temel
    Gücün, erdemliğin, bilimin, her şeyin başı paradır, para. H. E. Adıvar
  7. güreşte pehlivanların ayrıldıkları beş derecenin en yükseği
    Başa güreşmek.
  8. önem veya yönetim bakımından ileride olan, en önemli, en üstün" anlamlarında birleşik kelimeler yapan bir söz
    Başbakan, başçavuş, başhekim, başkent, başöğretmen, başpehlivan, başrol, başsavcı.
  9. (anatomi) insanda ve hayvanlarda beyin, göz, kulak, burun, ağız v.s. organları kapsayan, vücudun üst veya önünde bulunan bölüm
    eş anlamlıları: kafa, ser
    Sağ elinin çevik bir hareketiyle başındaki tülbendi çekip aldı. N. Cumalı
  10. (coğrafya) arazide en yüksek nokta
    Dağın başı. Tepenin başı.
  11. (denizcilik) deniz teknelerinde ön taraf
  12. (hukuk) sarraflık hakkı
  13. (patoloji) çıban
  14. (yiyecekler) kasaplık hayvanda ve bâzı yiyecekte adet
    Yirmi baş koyun. Üç baş soğan.

Çekimleme

düzenle

Atasözleri

düzenle

Deyimler

düzenle

Kelime birliktelikleri

düzenle

Türetilmiş kavramlar

düzenle

Çeviriler

düzenle

Kaynakça

düzenle

Ek okumalar

düzenle

Azerice

düzenle

Söyleniş

düzenle
  • Heceleme: baş

baş

  1. (anatomi) baş

Eski Türkçe

düzenle
Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.
  1. (anatomi) baş
  2. (anatomi) yara

Gagavuzca

düzenle
Eski Türkçe baş (baş)

Söyleniş

düzenle
  • Heceleme: baş

baş

  1. (anatomi) baş

Kırım Tatarcası

düzenle

Kürtçe

düzenle

Söyleniş

düzenle
  • Heceleme: baş

baş

  1. iyi, yakşı

Tatarca

düzenle

Söyleniş

düzenle
  • Heceleme: baş

baş

  1. (anatomi) baş

Türkmence

düzenle

Söyleniş

düzenle
  • Heceleme: baş

baş

  1. (anatomi) baş, kafa
  2. (coğrafya) dağ başı, doruk, zirve