baş

Haftanın sözcüğü – 2008, 39, 40, 41 ve 42. hafta

Ayrıca bakınız: baS, bás, bas, bàs, akbaş

Türkçe

Söyleniş

IPA^(anahtar): [ˈbɑʃ]

Heceleme: baş

Ad

baş (belirtme hâli başı, çoğulu başlar) -şı

Vikipedi

baş hakkında Türkçe Vikipedi'de ansiklopedik bilgi bulabilirsiniz.

1. başlangıç

   Ay başı. Hafta başı. Satır başı. Yılbaşı.

2. bir şeyin genellikle toparlakça ucu

   Avucumuzun içinde sakladığımız sigaraların yanmış ucu ile fitillerin başını yaktık. - F. R. Atay

3. bir şeyin uçlarından biri

   Merdiven başında beni çağırdı. - A. Kutlu

4. bir şeyin yakını veya çevresi

   Güzel bir sonbahar havasında şair, havuz başına uzanır gibi oturmuş, güneşleniyordu. - A. Kabaklı

5. bir topluluğu yöneten kimse

   Cumhurbaşkanı devletin başıdır. - Anayasa

6. esas, temel

   Gücün, erdemliğin, bilimin, her şeyin başı paradır, para. - H. E. Adıvar

7. güreşte pehlivanların ayrıldıkları beş derecenin en yükseği

   Başa güreşmek.

8. önem veya yönetim bakımından ileride olan, en önemli, en üstün" anlamlarında birleşik kelimeler yapan bir söz

   Başbakan, başçavuş, başhekim, başkent, başöğretmen, başpehlivan, başrol, başsavcı.

9. (anatomi) insanda ve hayvanlarda beyin, göz, kulak, burun, ağız v.s. organları kapsayan, vücudun üst veya önünde bulunan bölüm, kafa, ser

   Sağ elinin çevik bir hareketiyle başındaki tülbendi çekip aldı. - N. Cumalı

10. (coğrafya) arazide en yüksek nokta

    Dağın başı. Tepenin başı.

11. (denizcilik) deniz teknelerinde ön taraf
12. (hukuk) sarraflık hakkı
13. (patoloji) çıban
14. (yiyecekler) kasaplık hayvanda ve bazı yiyecekte adet

    Yirmi baş koyun. Üç baş soğan.

Çekimleme

baş adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		baş	başlar
belirtme		başı	başları
yönelme		başa	başlara
bulunma		başta	başlarda
ayrılma		baştan	başlardan
tamlayan		başın	başların
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	başım	başlarım
	belirtme	başımı	başlarımı
	yönelme	başıma	başlarıma
	bulunma	başımda	başlarımda
	ayrılma	başımdan	başlarımdan
	tamlayan	başımın	başlarımın
2. tekil	yalın	başın	başların
	belirtme	başını	başlarını
	yönelme	başına	başlarına
	bulunma	başında	başlarında
	ayrılma	başından	başlarından
	tamlayan	başının	başlarının
3. tekil	yalın	başı	başları
	belirtme	başını	başlarını
	yönelme	başına	başlarına
	bulunma	başında	başlarında
	ayrılma	başından	başlarından
	tamlayan	başının	başlarının
1. çoğul	yalın	başımız	başlarımız
	belirtme	başımızı	başlarımızı
	yönelme	başımıza	başlarımıza
	bulunma	başımızda	başlarımızda
	ayrılma	başımızdan	başlarımızdan
	tamlayan	başımızın	başlarımızın
2. çoğul	yalın	başınız	başlarınız
	belirtme	başınızı	başlarınızı
	yönelme	başınıza	başlarınıza
	bulunma	başınızda	başlarınızda
	ayrılma	başınızdan	başlarınızdan
	tamlayan	başınızın	başlarınızın
3. çoğul	yalın	başı başları
	belirtme	başını başlarını
	yönelme	başına başlarına
	bulunma	başında başlarında
	ayrılma	başından başlarından
	tamlayan	başının başlarının

Deyimler

adam başı, aşçıbaşı, atbaşı, ay başı, aybaşı, aybaşılı, bacabaşı, baltabaş, barbaşı, baş belası, baş istralya, başa baş, başağırlık, baş ağrısı, baş akortçu, baş altı, baş antrenör, baş aşağı, baş başa vermek, baş bayan, baş bodoslaması, baş belası, baş bezi, baş döndürücü, baş dönmesi, baş bıçağı, baş biti, baş denetçi, baş denetmen, baş dümeni, baş eczacı, baş efendi, baş eğmek, baş halatı, baş havlusu, baş kesme, baş kesmek, baş keşiş, baş mekân, baş müezzin, baş müşavir, baş müzakereci, baş örtüsü, baş üstü, baş üstüne, baş vezir, baş yastığı, baş başa, başeski, başgedikli, başı açık, başı bağlı, başı bütün, başı çekmek, başı dertte, başı devletli, başı dimdik, başı dinç, başı dumanlı, başı havada, başı kabak, başı kalabalık, başı önünde, başı yerde, başı yukarıda, başı yumuşak, başkaldırı, başkaldırmak, başkarakter, başkâtip, başkemancı, başkent, başkesit, başkilise, başkişi, başkomutan, başkonakçı, başkonsolos, başköşe, başkumandan, başlahana, başmabeyinci, başmakale, başmal, başmisafir, başmuallim, başmubassır, başmuharrir, başmurakıp, başmüdür, başmüfettiş, başmühendis, başmürettip, başmüsevvit, başnokta, başoda, başoyuncu, başöğretmen, başörtü, başpapaz, başparmak, başpehlivan, başpiskopos, başrahip, başrejisör, başrol, başsağlığı, başsavcı, başşehir, baştaban, baştabip, baş tacı, baştanımaz, başteknisyen, başucu, baş ucu, başuzman, başülke, baş üstü, baş üstüne, başıboş, başıbozuk, başına buyruk, baştan savma, başvekâlet, başvekil, baş vezir, başvurmak, başvuru, başvurulmak, başyapıt, başyardımcı, başyargıcı, başyaver, başyazar, başyazı, başyazman, başyemek, başyıldız, başyönetmen, başyukarı, bir başına, çeşme başı, çeşnicibaşı, çıbanbaşı, dağ başı, dağbaşı, dakika başı, dört başı mamur delibaş, demirbaş, düğüncübaşı, elebaşı, elmabaş, erbaş, eşekbaşı, gafil baş düşmana eş, gölbaşı, hafta başı, hahambaşı, hamalbaşı, hekimbaşı, ırgatbaşı, iki el bir baş için, iribaş, işbaşı, işin başı, kamçıbaşı, kancabaş, karabaş, kayabaşı, kendi başına, kervanbaşı, kırk yılın başı, kocabaş, koçbaşı, kolbaşı, koltuk başı, köprübaşı, köşe başı, köşe başı, kumbaşı, kuşbaşı, kuşçubaşı, kuyruklu yıldız başı, küçükbaş liste başı, madde başı, masa başı, masa başında, mehterbaşı, meme başı, mimarbaşı, müneccimbaşı, obabaşı, ocak başı, odabaşı, omuz başı, onbaşı, oymakbaşı, ördekbaşı, pazarbaşı, pınar başı, saat başı, saç saça baş başa, saç saça, baş başa dövüşmek, sallabaş, sarbanbaşı, satır başı, sekbanbaşı, semazenbaşı, sıkma baş, sofra başı, söz başı, üst baş, yanı başı, yaş baş

Türetilmiş kavramlar

anatomi

adımbaşı, akbaş, alabaş, altınbaş, asesbaşı, aşçıbaşı, atbaşı, aybaşı, bacabaşı, baltabaş, barbaşı, başağaç, başağırlık, başaktör, başaktris, başaltı, başasistan, başbakan, başbayii, başbuğ, başçavuş, başdanışman, başdekorcu, başdizgici, başdümenci, başeksper, başeser, başeski, başfiyat, başgardiyan, başgarson, başgedikli, başhakem, başhekim, başhemşire, başhostes, başimam, başkafiye, başkahraman, başkaldırı, başkaldırmak, başkarakter, başkâtip, başkemancı, başkent, başkesit, başkilise, başkişi, başkomutan, başkonakçı, başkonsolos, başköşe, başkumandan, başlahana, başmabeyinci, başmakale, başmal, başmisafir, başmuallim, başmubassır, başmuharrir, başmurakıp, başmüdür, başmüfettiş, başmühendis, başmürettip, başmüsevvit, başnokta, başoda, başoyuncu, başöğretmen, başörtü, başpapaz, başparmak, başpehlivan, başpiskopos, başrahip, başrejisör, başrol, başsağlığı, başsavcı, başşehir, baştaban, baştabip, baştanımaz, başteknisyen, başucu, başuzman, başülke, başvekâlet, başvekil, başvurmak, başvuru, başvurulmak, başyapıt, başyardımcı, başyargıcı, başyaver, başyazar, başyazı, başyazman, başyemek, başyıldız, başyönetmen, başyukarı, başvekâlet, başvekil, başvurmak, başvuru, başvurulmak, başyapıt, başyardımcı, başyargıcı, başyaver, başyazar, başyazı, başyazman, başyemek, başyıldız, başyönetmen, başyukarı, başıboş, başıbozuk, bezirgânbaşı, binbaşı, borazancıbaşı, böcekbaşı, bölükbaşı, büyükbaş, çarkçıbaşı, çeribaşı, çeşnicibaşı, çıbanbaşı, dağbaşı, delibaş, demirbaş, düğüncübaşı, elebaşı, elmabaş, erbaş, eşekbaşı, gölbaşı, hahambaşı, hamalbaşı, hekimbaşı, ırgatbaşı, iribaş, işbaşı, kamçıbaşı, kancabaş, karabaş, kayabaşı, kervanbaşı, Kızılbaş, kocabaş, koçbaşı, kolbaşı, köprübaşı, kumbaşı, kuşbaşı, kuşçubaşı, küçükbaş sallabaş, tokmakbaş, topbaş, masabaşı, masaüstü, mehterbaşı, mimarbaşı, müneccimbaşı, obabaşı, odabaşı, onbaşı, oymakbaşı, ördekbaşı, pazarbaşı, sarbanbaşı, sekbanbaşı, semazenbaşı, subaşı, tepebaşı, ustabaşı, yârenbaşı, yeşilbaş, yılanbaşı, yılbaşı, yiğitbaşı, yüzbaşı

Çeviriler

baş

• Almanca: Kopf (de) e, Haupt (de) n, Führung (de) d, Leitung (de) d, Anfang (de) e, Beginn (de) e, Basis (de) d, Grund (de) e
• Arapça: رَأْس‎ (ar) e (raʾs), رَئِيس‎ (ar) e (raʾīs)
• Azerice: baş (az)
• Bretonca: penn (br)
• Çince: 頭 (zh), 头 (zh) [tóu], 頭腦 (zh), 头脑 (zh)
• Danca: hoved (da)
• Eski Türkçe: baş‎ (otk) (baş)
• Estonca: pea (et)
• Farsça: سر‎ (fa) (ser)
• Felemenkçe: hoofd (nl), kop (nl)
• Fince: pää (fi), johtohenkilö (fi), johtaja (fi), alkupää (fi), pohja (fi), perusta (fi), paise (fi)
• Fransızca: tête (fr)
• Gagavuzca: baş (gag)
• Hausaca: kai (ha)
• İbranice: קאב'יסה‎ (he)
• İdo: kapo (io)
• İngilizce: head (en), caput (en), starting end (en), upstream end (en), lead (en), beginning (en)
• İspanyolca: cabeza (es) d
• İsveççe: huvud (sv)
• İtalyanca: testa (it) d
• Japonca: 頭 (ja), あたま (ja) [atamá]
• Kazakça: бас (kk) (bas)
• Kırgızca: баш (ky) (baş)
• Korece: 머리 (ko) (meori) [meori]
• Kürtçe: ser (ku)
• Letonca: galva (lv)
• Litvanca: galva (lt)
• Osmanlı Türkçesi: باش‎ (ota)
• Özbekçe: бош (uz)
• Portekizce: cabeça (pt) d
• Rusça: голова (ru) d (golova) [golová]
• Sicilyaca: capu (scn)
• Tatarca: baş (tt)

  Kırım Tatarcası: Eğer biliyorsanız lütfen bir çeviri ekleyiniz.

• Türkmence: kelle (tk)
• Vepsice: pä (vep)
• Volapük: kap (vo)

  Yahudi İspanyolcası: kavesa (lad)

• Yunanca: κεφάλι (el) (kefáli)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "baş" maddesi

Atasözleri

• Ağaran baş, ağlayan göz gizlenmez
• Ağrısız baş mezarda gerek
• Ayaklar baş, başlar ayak oldu
• Baş ağır gerek, kulak sağır
• Baş başa bağlı, baş da şeriata
• Baş dille tartılır
• Baş kes, yaş kesme
• Baş nereye giderse, ayak da oraya gider
• Baş ol da eşek başı ol
• Baş sağ olursa börk çok bulunur
• Baş sallamakla kavuk eskimez
• Baş yarılır börk içinde, kol kırılır kürk içinde
• Baş yastığı baş derdini bilmez
• Başa gelen çekilir
• Başa gelmeyince bilinmez
• Başak büyüdükçe boynunu eğer
• Başım acemi berbere teslim eden, cebinden pamuğunu eksik etmez
• Başın başı, başın da başı vardır
• Başın sağlığı, dünya varlığı
• Başına gelen başmakçıdır
• Başını sallamayan kavak olmaz

Azerice

Ad

baş

1. (anatomi) baş

Eski Türkçe

Bu sözcüğün, biçim ve içerik olarak Vikisözlük standartlarına ulaşması için elden geçirilmesi gerekmektedir.

Madde düzenleme ve Vikisözlük standartları ile ilgili bilgi
Bu sözcükte ayrıca şu sorunlar da bulunmaktadır:

• Bu söz(cük), ait olduğu dilin kullandığı Eski Türkçe alfabesinde yazılmamıştır.

Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

Ad

1. (anatomi) baş
2. (anatomi) yara

Gagavuzca

Köken

Eski Türkçe baş‎ (baş)

Ad

baş

1. (anatomi) baş

Kırım Tatarcası

Ad

baş

1. en ön
2. ilk
3. kafa
4. önder

Deyimler

• başı aylanmaq, başı dönmek

Kürtçe

Ön Ad

baş

1. iyi, yakşı

Tatarca

Ad

baş

1. (anatomi) baş

Türkmence

Ad

baş

1. (anatomi) baş, kafa
2. (coğrafya) dağ başı, doruk