Türkçe

düzenle

berkitmek (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi berkitir)

  1. sağlamlaştırmak, tahkim etmek, takviye etmek.
  2. (halk ağzı) (Andırın ağzı) sıkıştırmak
  3. (halk ağzı) (Kars, Ankara, Mersin, İzmir, Niğde, Düziçi, Malatya ağzı) Sıkıca bağlamak, sağlamlaştırmak, bağlanacak şeylerde bağcığı sıkmak. 'Çarığın bağı gevşemiş, berkit.'
  4. (halk ağzı) (Adana, Kars, Ankara, Niğde, İzmir, Bolu, Düziçi, Düzce ağzı) (Sivas, Kahramanmaraş, Gaziantep, Gümüşhane, Ordu, Kocaeli, Kütahya, Iğdır ağzı) Sağlamlaştırmak, pekiştirmek, sıkıştırmak, sertleştirmek, katılaştırmak.
  5. (halk ağzı) (Niğde ağzı) Üst üste yığmak, yüklemek.
  6. (halk ağzı) (Kırşehir, Nevşehir ağzı) Söküğü dikmek, yamamak.
  7. (halk ağzı) (Giresun, Gümüşhane ağzı) Germek.
  8. (halk ağzı) (Malatya ağzı) Takmak, vermek, zorlamak. 'Onlara gafanı berkitme.'
  9. (halk ağzı) (Kırşehir, Ankara, Niğde, İzmir, Mersin ağzı) Kapatmak, tıkamak, örtmek.
  10. (halk ağzı) (Kahramanmaraş ağzı) Vurmak.

Kaynakça

düzenle

Çeviriler

düzenle

Eski Türkçe

düzenle
Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.
  1. Berkitmek
  2. Sağlamlaştırmak

Kaynakça

düzenle
  • Erdi, Seçkin (2005). Divanü Lügati't - Türk. İstanbul: Kabalcı Yayınevi. ISBN 975-997-013-9.

Türkmence

düzenle

berkitmek

  1. Pekitmek
  2. Güçlendirmek, kuvvetlendirmek, sağlamlaştırmak.