cemal

Türkçe

[ce·ma:l]

Köken

Arapça

Ad

cemal (belirtme hâli cemalı, çoğulu cemallar)

1. yüz güzelliği

   Sadakatinden dinî bir zevk duyuyor, cemaline tutkun kalmaktan temiz neşeler topluyordu. - Refik Halit Karay

Çeviriler

çeviriler

• Fince: kasvojen kauneus (fi)
• İbranice: יפה‎ (he) (yafa)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "cemal" maddesi