Ayrıca bakınız: ýüz, ÿüz

Türkçe

düzenle

Söyleniş

düzenle

yüz (belirtme hâli yüzü, çoğulu yüzler)

  1. bir yapının dışa bakan düşey yüzeylerinin her biri
  2. birinin görüle gelen veya umulan hoşgörürlüğüne güvenilerek gösterilen cüret
  3. kesici araçlarda ağız
  4. nedeniyle, sebebiyle
  5. satıh, yüzey
  6. taraf, yan
  7. utanma
  8. yastığa ve yorgana geçirilen kılıf
  9. (anatomi) başın ön tarafındaki deri kaplı bölge, ağız, alın, burun, çene, göz, yanağı ve bulunduğu ön bölüm
  10. (tekstil) bir kumaşın dikiş sırasında dışa getirilen gösterişli bölümü
  11. (tekstil) bir şeyin görünen bölümünde kullanılan kumaş

Çekimleme

düzenle

Eş anlamlılar

düzenle

Atasözleri

düzenle

Deyimler

düzenle

Türetilmiş kavramlar

düzenle

Çeviriler

düzenle

Belirteç

düzenle

yüz

  1. doksan dokuzdan sonra gelen sayının adı ve bu sayıyı gösteren 100 ve C rakamlarının adı
  2. kat, kere v.s. kelimeler ile birlikte kullanılarak yapılan işin çokluğunu abartılı bir şekilde anlatan ifade
  3. yapılan işin çokluğunu abartmak için "kere" ile kullanılan söz (yüz kere)
  4. (para) bu sayının adı (100), paranın tura tarafı, yüz para

Sayı adı

düzenle

yüz

Yüz sayısı
  1. doksan dokuzdan sonra gelen sayma sayısı.
    Hikmet Bey'in kurum ve edası, her zamankinden belki yüz kat üstündü. S. M. Alus

Çeviriler

düzenle

yüz

  1. yüzmek (eylem) sözcüğünün dilek-emir kipi basit ikinci tekil şahıs olumlu çekimi

Zıt anlamlılar

düzenle

Azerice

düzenle

Söyleniş

düzenle
  • Heceleme: yüz

Sayı adı

düzenle

yüz

  1. yüz

Çağatayca

düzenle

Söyleniş

düzenle
  • Heceleme: yüz
  1. Asiya-i vustada bir kabile ismi

Kırım Tatarcası

düzenle

Söyleniş

düzenle
  • Heceleme: yüz

yüz

  1. (anatomi) yüz

Kaynakça

düzenle
  • KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.