cereyan

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi جریان‎ (cereyân), Arapça جَرَيَان‎ (cereyān)

Ad

cereyan (belirtme hâli cereyanı, çoğulu cereyanlar)

1. bir yöne doğru akma, akış, akıntı

   Köprünün parmaklığına dayandı, gözlerini Haliç'in kapkara sularına, bu suların cereyanına kaptırdı. - E. E. Talu

2. bir şeyin gelişme, olma durumu

   En iyisi zorlamamak, işi tabii cereyanına bırakmak. - R. H. Karay

3. aynı eğilimde olan, aynı görüşü paylaşan kimselerin oluşturduğu hareket

   Aşırı ırkçılık cereyanlarının yalancı şahidi olarak sahneye çıkarıldı. - C. Meriç

4. (elektrik) akım

   Elektrik cereyanı.

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "cereyan" maddesi

Çeviriler

çeviriler

• Azerice: hava axını (az)
• Fince: sähkövirta (fi)
• İbranice: זרימה‎ (he) (zrima)