değillememe

Türkçe

Söyleniş

• Heceleme: de‧ğil‧le‧me‧me

Köken

değille + -me + -me

Ad

değillememe (belirtme hâli değillememeyi, çoğulu değillememeler)

1. (felsefe) Mantıkî bir hükümde yüklemin özneyle olan olumsuz ilişkisine, yüklemin olumsuz konmaması.

Karşıt anlamlılar

• değilleme

Türetilmiş kavramlar

• değillememece, değillememeci, değillememecik, değillememek, değillememeli, değillememesi, değillememesiz, değillememeyken, değillememeyle, değillememeyse

Çeviriler

felsefe

• Almanca: Nichtnegation (de) d

Eylem

değillememe

1. değillemek (eylem) sözcüğünün olumsuz çekimi

Karşıt anlamlılar

• değilleme