hüküm

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi حكم‎, o da Arapça حٌكْم‎ (ḥunkm)

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /hy.ˈkym/
• Heceleme: hü‧küm

Ad

hüküm (belirtme hâli hükmü, çoğulu hükümler)

1. değer, aynı veya benzer vasıf

   Kocabaş Kazasker, gerçekten Sultan Mahmut'un göz bebeği hükmündeymiş. — R. N. Güntekin

2. egemenlik, hâkimiyet
3. geçerlilik, muteber olma; ehemmiyet, önem

   Bu işin ne hükmü var?

4. karar

   Mahkeme dün hükmü açıkladı.

5. (hukuk) yargı

   Hükmü doğru ve pek de yerinde olamazdı. — F. R. Atay

Çekimleme

hüküm adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		hüküm	hükümler
belirtme		hükmü	hükümleri
yönelme		hükme	hükümlere
bulunma		hükümde	hükümlerde
ayrılma		hükümden	hükümlerden
tamlayan		hükmün	hükümlerin
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	hükmüm	hükümlerim
	belirtme	hükmümü	hükümlerimi
	yönelme	hükmüme	hükümlerime
	bulunma	hükmümde	hükümlerimde
	ayrılma	hükmümden	hükümlerimden
	tamlayan	hükmümün	hükümlerimin
2. tekil	yalın	hükmün	hükümlerin
	belirtme	hükmünü	hükümlerini
	yönelme	hükmüne	hükümlerine
	bulunma	hükmünde	hükümlerinde
	ayrılma	hükmünden	hükümlerinden
	tamlayan	hükmünün	hükümlerinin
3. tekil	yalın	hükmü	hükümleri
	belirtme	hükmüyü	hükümlerini
	yönelme	hükmüye	hükümlerine
	bulunma	hükmüde	hükümlerinde
	ayrılma	hükmüden	hükümlerinden
	tamlayan	hükmünün	hükümlerinin
1. çoğul	yalın	hükmümüz	hükümlerimiz
	belirtme	hükmümüzü	hükümlerimizi
	yönelme	hükmümüze	hükümlerimize
	bulunma	hükmümüzde	hükümlerimizde
	ayrılma	hükmümüzden	hükümlerimizden
	tamlayan	hükmümüzün	hükümlerimizin
2. çoğul	yalın	hükmünüz	hükümleriniz
	belirtme	hükmünüzü	hükümlerinizi
	yönelme	hükmünüze	hükümlerinize
	bulunma	hükmünüzde	hükümlerinizde
	ayrılma	hükmünüzden	hükümlerinizden
	tamlayan	hükmünüzün	hükümlerinizin
3. çoğul	yalın	hükmü hükümleri
	belirtme	hükmüyü hükümlerini
	yönelme	hükmüye hükümlerine
	bulunma	hükmüde hükümlerinde
	ayrılma	hükmüden hükümlerinden
	tamlayan	hükmünün hükümlerinin

Deyimler

hüküm sürmek, muhkem hüküm

Türetilmiş kavramlar

• hükümce, hükümcü, hükümcük, hükümken, hükümle, hükümlü, hükümse, hükümsüz

Çeviriler

egemenlik, hâkimiyet

• Almanca: Souveränität (de) d
• İngilizce: ruling (en), sovereignty (en)

  Osmanlı Türkçesi: حكم‎ (ota)

yargı

• Almanca: Richterspruch (de) e, Urteil (de) n, Votum (de) n
• Arapça: حٌكْم‎ (ar) e (ḥunkm)
• Azerice: hökm (az)
• Felemenkçe: vonnis (nl) n
• Fince: tuomio (fi), päätös (fi)
• Fransızca: condamnation (fr) d, décision (fr) d
• İngilizce: ruling (en), verdict (en)
• İsveççe: dom (sv)
• Norveççe: dom (no)
• Rusça: суждение (ru) n (sujdeniye)

  Osmanlı Türkçesi: حكم‎ (ota)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "hüküm" maddesi

Ek okumalar

• Vikipedi'de hüküm