hüküm

TürkçeDeğiştir

KökenDeğiştir

Osmanlı Türkçesi حكم‎, o da Arapça حٌكْم(ḥunkm)

SöylenişDeğiştir

Değiştir

hüküm (belirtme hâli hükmü, çoğulu hükümler)

  1. değer, aynı veya benzer vasıf
    Kocabaş Kazasker, gerçekten Sultan Mahmut'un göz bebeği hükmündeymiş. — R. N. Güntekin
  2. egemenlik, hâkimiyet
  3. geçerlilik, muteber olma; ehemmiyet, önem
    Bu işin ne hükmü var?
  4. karar
    Mahkeme dün hükmü açıkladı.
  5. (hukuk) yargı
    Hükmü doğru ve pek de yerinde olamazdı. — F. R. Atay

ÇekimlemeDeğiştir

Alt kavramlarDeğiştir

Türetilmiş kavramlarDeğiştir

ÇevirilerDeğiştir

KaynakçaDeğiştir

Ek okumalarDeğiştir