ergen

Türkçe

Ön ad

ergen (karşılaştırma daha ergen, üstünlük en ergen)

1. döl verebilecek duruma gelmiş olan, erin, yeni yetme, akil baliğ, baliğ
2. bekâr

Çeviriler

çeviriler

• Eski Türkçe: erinen‎ (otk) (erinen)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "ergen" maddesi

Atasözleri

• Ergen gözüyle kız alma, gece gözüyle bez alma
• Ergene karı boşaması kolay
• Ergene var ergene, kaygısız gir yorgana

Gagavuzca

Ad

ergen

[1] ergen, delikanlı

Köken

[1] Eski Türkçe jer

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "ergen" maddesi