ermişin

Türkçe

Köken

ermiş + -in

Söyleniş

• Heceleme: er‧mi‧şin

Ad

ermişin

1. ermiş (ad) sözcüğünün çekimi:
   1. tamlayan tekil
   2. ikinci tekil şahıs iyelik tekil

Eylem

ermişin

1. ermek (eylem) sözcüğünün belirtilmemiş çekimi

Zıt anlamlılar

• ermemişin