görücü

Türkçe

Ad

görücü (belirtme hâli görücüyü, çoğulu görücüler)

1. Evlenmek isteyen erkek için kız görmeye giden kimse.

Zengin olduğumuz için görücüler, bizim bu uzak köşke gelmekten usanmıyorlar.” - Ö. Seyfettin.

Köken

gör- + -ücü

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "görücü" maddesi