Türkçe değiştir

değiştir

işek (belirtme hâli işeği, çoğulu işekler)

  1. (halk ağzı) (Gümüşhane, Tokat, Erzincan, Van, Sivas, Elazığ, Niğde ağzı) sidik

Kaynakça değiştir

Çağatayca değiştir

değiştir

  1. eşek, merkeb

Tatarca değiştir

değiştir

işek

  1. (mimarlık) kapı, bap

Kaynakça değiştir

  • KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.