Türkçe

düzenle

işek (belirtme hâli işeği, çoğulu işekler)

  1. (halk ağzı) (Gümüşhane, Tokat, Erzincan, Van, Sivas, Elazığ, Niğde ağzı) sidik

Kaynakça

düzenle

Çağatayca

düzenle
  1. eşek, merkeb

Tatarca

düzenle

işek

  1. (mimarlık) kapı, bap

Kaynakça

düzenle
  • KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.