ilam

Türkçe

Köken

Arapça

Ad

ilam (belirtme hâli ilamı, çoğulu ilamlar)

1. (') bildirme, anlatma
2. (hukuk) bir davanın mahkemece nasıl hükme bağlandığını gösteren resmî belge

Sözcük birliktelikleri

• ilam almak, ilam etmek, boşanma ilamı, veraset ilamı

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "ilam" maddesi