inkıraz

Türkçe

[in·kı·ra:z]

Köken

Arapça

Ad

inkıraz (belirtme hâli inkırazı, çoğulu inkırazlar)

1. batma, dağılma, çöküş, yok olma, son bulma

   Taksim, hicret ve inkırazla harp arasında bırakıldık. - Falih Rıfkı Atay

Çeviriler

çeviriler

• İbranice: התמוטטות‎ (he) (hitmotetut)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "inkıraz" maddesi