istenç

Türkçe

Söyleniş

• Ses

  (dosya)

• Heceleme: is · tenç Çoğul: is · tenç · ler

Ad

istenç (belirtme hâli istenci, çoğulu istençler)

1. (ruh bilimi) irade

   Böyle bir değerlendirme, yerel seçimlerin halk istencini daha iyi gösterdiği sonucunu ortaya çıkarır. - M. C. Anday

2. (felsefe, ruh bilimi) davranışlarla ilgili tepilerden bir bölümünü tutup ötekileri eyleme dönüştürme gücü, irade

Çeviriler

irade

• Fince: tahto (fi)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "istenç" maddesi