kütük

Türkçe

Ad

kütük (belirtme hâli kütüğü, çoğulu kütükler) kütük -ğü

1. (ahşap) kalın ağaç gövdesi
2. kesilmiş ağaç gövdesi

Kenara iri zeytin kütükleri istif edilmişti. - R. H. Karay

Bir köşe başında, yüksekçe bir kütüğün üstüne oturmuş biri nal dövüyordu. - Y. Kemal

1. kesimden sonra ağaç gövdesinin toprakta kalan bölümü

Çamlıkları yarıyoruz, ağaçların kütüklerinden atlıyoruz, ne bir köy ne bir ses var. - M. Ş. Esendal

1. asma fidanı

Kütüklerin üstündeki koruklara otlar tırmanan bahçeyi bir daha geçiyoruz. - F. R. Atay

1. resmî kayıt defteri, ana defter
2. nüfus kütüğü
3. (bilişim) bir arada işlenen ve birbirleriyle ilgili olan kayıtların tümü
4. (madencilik) kütük demir
5. görgüsüz, kaba kimse

Biraz sonra bizim kütük, kanepenin üstüne oturmuş, ayaklarıyla yerdeki yaprakları eziyordu. - H. E. Adıvar

Deyimler

sel ağzından kütük kapmak

sel önünden kütük kapmak

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "kütük" maddesi

Çeviriler

çeviriler

• Azerice: kötük (az)
• Fince: tukki (fi)
• İbranice: גזע‎ (he) (geza)
• İngilizce: log (en), trunk (en)
• İsveççe: stock (sv) g
• Türkmence: töňňe (tk)

Atasözleri

Akan çay her zaman kütük getirmez

Çubuk kırılır, çıt der; kütük kırılır, küt der

Çağatayca

Ad

1. kesilmiş, ana defteri

Gagavuzca

Ad

kütük

1. (ahşap) kütük

Köken

1. Eski Türkçe kütük

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki
• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.