kızlaç

Türkçe

kızlaç (belirtme hâli kızlacı, çoğulu kızlaçlar)

[1] (halk ağzı) (İçel ağzı) Yel tutmayan, güneş gören, kuytu yer.

[2] (halk ağzı) Sıcağa dayanıklı bir çeşit kızıl toprak.

[3] (halk ağzı) İçinde saçma büyüklüğünde beyaz çakıl taşları olan bir çeşit kızıl toprak.

[4] (halk ağzı) Sıkıntılı, havasız yer.