kadamak

Çağatayca

Eylem

[1] Çivilemek, mihlemek, mismarlamak

Kaynakça

• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.

Türkçe

Eylem

kadamak

[1] (halk ağzı) (İncekum *Silifke)-(İçel ağzı) ölmek, gebermek

[2] (halk ağzı) teyellemek, iri iri kaba dikmek

[3] (halk ağzı) sıkıştırmak, bağlamak

[4] (halk ağzı) İki şeyi birbirine çivi ile iliştirmek.

[5] (halk ağzı) Hayvanı bir yere kısa ve sıkı bağlamak.

[6] (halk ağzı) Gövdeyi bir yönden öbür yöne çevirememek, tutulmak.

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "kadamak" maddesi