mahvolmak

Türkçe

Köken

mahvolma + -k

Söyleniş

• Heceleme: mahv‧ol‧mak

Eylem

mahvolmak (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi mahvolur)

1. Boşa gitmek, heba olmak
2. Bozulup faydasız hâle gelmek
3. Salâh bulamaz hâle gelmek
4. Yok olmak

Zıt anlamlılar

• mahvolmamak

Üst kavramlar

• olmak

Alt kavramlar

• mahvuperişan olmak

Türetilmiş kavramlar

• mahvolabilmek, mahvoldurmak, mahvolunmak, mahvoluvermek

Çeviriler

çeviriler

• Eski Türkçe: alkınmak
• Karaçay-Balkarca: dıng bol (krc)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "mahvolmak" maddesi